Niedobór miedzi

Utrzymywanie ilości składników mineralnych na optymalnym poziomie ma kluczowe znaczenie dla dobrostanu roślin. Jeśli któregoś z ważnych pierwiastków brakuje, zwykle bardzo szybko można to zauważyć. Doskonałym przykładem może tu być niedobór miedzi w pomidorach, pszenicy czy innych zbożach. Objawy zaburzonej równowagi są widoczne gołym okiem. Sprawdź, jak można je rozpoznać, jak wyrównać braki i co zrobić, by nie dopuszczać do takiej sytuacji w przyszłości.

Dlaczego utrzymywanie prawidłowego poziomu miedzi jest tak ważne?

To jeden z najważniejszych pierwiastków w przypadku większości roślin. Warunkuje ich właściwy wzrost i rozwój. Uczestniczy w procesie fotosyntezy. Jego braki dają widoczne objawy, których nie można lekceważyć. Niedobór miedzi w zbożach, na przykład pszenicy czy warzywach, między innymi pomidorach, może nieść za sobą bardzo poważne konsekwencje takie jak:

• upośledzona odporność na choroby grzybowe i bakteryjne,
• większa wrażliwość na suszę,
• mniejsza liczba źdźbeł oraz ziaren w pojedynczych kłosach,
• ograniczony wzrost,
• problemy z kłoszeniem i wytwarzaniem ziaren,
• spadek zawartości glutenu i białka,
• w przypadku bardzo dużych braków nawet całkowite obumieranie roślin. 

Jakich roślin może dotyczyć niedobór miedzi i po czym go rozpoznać?

W związku z tym, że miedź jest niezbędna do prawidłowego rozwoju większości roślin, lista gatunków, które cierpią wskutek jej braku, jest stosunkowo długa. Znajdują się na niej chociażby warzywa, takie jak pomidory, groch, ziemniaki czy buraki. Problem niedoboru miedzi dotyczy również zbóż, między innymi pszenicy, jęczmienia jarego i ozimego, pszenżyta, rzepaku, soi czy żyta. Niewłaściwa ilość tego cennego pierwiastka daje widoczne objawy także u roślin ozdobnych, takich jak hortensje, begonie czy fiołki. 

Dzięki temu, że objawy niedoboru miedzi na przykład u pomidorów są dość charakterystyczne, łatwo stwierdzić, że egzemplarzowi brakuje właśnie tego pierwiastka. Liście roślin, których dotyczy ten problem, na przykład pszenicy, usychają na końcach i stają się białawe. Bielenie dotyczy czasem również kłosów zbóż. Blaszka liściowa może się skręcać lewostronnie. Organy roślinne rozwijają się wolniej, a przyrosty są mniejsze od zakładanych. Na liściach widoczne są deformacje. U drzew owocowych można zaobserwować skarłowaciałe pędy boczne. Z kolei zboża, takie jak pszenica, rozwijają się zauważalnie wolniej i słabiej.

W jaki sposób uzupełnić braki miedzi?

Kiedy na podstawie objawów stwierdzisz już, że to właśnie niedobór tego cennego pierwiastka w pomidorach lub innych warzywach jest przyczyną ich nieprawidłowego rozwoju, powinieneś jak najszybciej podjąć działania mające na celu wyrównanie tych braków. W przypadku zbóż jest to równie istotne. Najprostszym sposobem na wyrównanie poziomu poszczególnych substancji jest zastosowanie nawozów zawierających w swoim składzie sole miedziowe, takie jak chlorek, tlenek czy siarczan miedzi. Kluczowe znaczenie w tym przypadku ma przestrzeganie zaleceń producenta w zakresie odpowiednich dawek. Nadmiar składników mineralnych, na przykład w przypadku pszenicy, może być bowiem równie szkodliwy, jak ich brak. W związku z tym trzeba dbać o to, by do niego nie dopuścić. 

Kolejne sprawdzone rozwiązanie na wyrównanie niedoborów i zredukowanie ich objawów, chociażby u pomidorów, to przeprowadzenie oprysków z wykorzystaniem preparatów dolistnych. Zwykle w celu uzyskania optymalnych efektów należy je powtórzyć dwu- a nawet trzykrotnie. 

Zwolennicy metod ekologicznych mogą natomiast zdecydować się na nawożenie upraw kompostem czy obornikiem. Kluczowe znaczenie ma w tym przypadku regularne powtarzanie zabiegu w celu utrzymania ilości wartościowych pierwiastków na pożądanym poziomie. 

Zapobieganie niedoborom miedzi

Powinno się regularnie kontrolować pH gleby, a w razie wykrycia jakichkolwiek nieprawidłowości, jak najszybciej reagować, podając odpowiednie nawozy. Aby uniknąć negatywnych objawów niedoboru miedzi w pomidorach, pszenicy lub innych zbożach, warto z wyprzedzeniem zadbać o to, by do nich nie dopuścić. Przed zastosowaniem środków należy starannie przeanalizować ich skład. Pierwiastki takie jak mangan, wapń, glin czy żelazo mają działanie antagonizujące w stosunku do miedzi i w związku z tym należy zadbać o to, by ich zawartość w preparatach stosowanych na uprawach pszenicy czy żyta nie była zbyt wysoka.

Duże znaczenie ma także mikroklimat panujący w szklarni. Jeśli przez dłuższy czas będzie on niekorzystny, może spowodować niedobory miedzi na przykład u pomidorów czy innych warzyw uprawnych. Szczególną uwagę należy zwrócić na obecność patogenów wywołujących choroby i w razie zaobserwowania ich objawów, jak najszybciej reagować.

Wiedząc, jak ogromny wpływ na prawidłowy rozwój zbóż czy warzyw ma odpowiedni poziom miedzi, warto stosować się do opisanych wyżej wskazówek. Jeśli zmiany są już widoczne gołym okiem, oznacza to, że niedobory są już bardzo duże i trzeba działać szybko w celu ograniczenia strat. Pamiętaj o tym i zwróć szczególną uwagę na opisane wyżej symptomy, kiedy tylko się pojawią.